wieczorem

Kiedy wracam do domu, nerwowość i drażliwość gdzieś znika. I dobrze, bo byśmy się pozabijali. Szybko się przebieram i wychodzę do ogrodu, aby trochę popracować. Grabię, przycinam, kopię, planuję i marzę. Jeśli coś z pracy przywiozę ze sobą - w ogrodzie mam szanse się tego pozbyć. Później kolacja i dwie, trzy lampki wina.

Wciąż czuję niedosyt. Że za mało pracuję, nie biegam rano (ćwiczę kilka minut w dużym pokoju), odkładam wiele rzeczy... A jutro muzyka ciszy. I dobry czas na przemyślenia.